W oczekiwaniu na Świętość – 12 XII

O kłopotach Dobrego Pasterza

Fragment Ewangelii przeznaczony na dziś:

„Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych” (Mt 18,12-14).

Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski uczy nas:

„Nie wiadomo dlaczego, z lekkomyślności, czy też przypadkowo odłącza się owieczka od stada, niknie z oczu pasterza, nie pozostawiając żadnego śladu za sobą. Pasterzowi jeszcze pozostała znaczna liczba owiec: 99. Nie zadowala się pasterz tak znacznym stadem. Owszem, porzuca je, aby pójść na poszukiwania zagubionej owcy, tak bardzo ją ceni. Domyśleć się łatwo możemy, ile kłopotu ma pasterz w chwilach poszukiwania, ile ono trudu kosztuje. Owca z każdą chwilą coraz bardziej się oddala, a pasterza, jak widmo złowrogie, prześladuje obawa, czy znajdzie owcę i czy ją jeszcze zastanie przy życiu? Wreszcie znalazł żywą owieczkę. Nie karze jej, nie czyni najmniejszej wymówki, ale lituje się nad nią; utrudzoną bierze na swoje ramiona, aby z powrotem dołączyć ją do stada. Ponadto pasterz urządza ucztę, aby w gronie przyjaciół nacieszyć się z odzyskania zgubionej owieczki”.

Przywołaj dziś na myśl kogoś, kto odszedł daleko od Boga i z całą gorliwością módl się w jego intencji:

Boże, Ty obiecałeś zesłać Zbawiciela wszystkim ludom ziemi, spraw, abyśmy z radością oczekiwali święta Jego Narodzenia. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

W oczekiwaniu na Świętość, wołaj do Matki Bożej, by uprosiła tej osobie łaskę nawrócenia:

Matko Odkupiciela, z niewiast najsławniejsza,

Gwiazdo morska, do nieba ścieżko najprościejsza,

Tyś jest przechodnią bramą do raju wiecznego,

Tyś jedyną nadzieją człowieka grzesznego.

Racz podźwignąć, prosimy, lud upadający,

W grzechach swych uwikłany, powstać z nich pragnący.

Tyś cudownie zrodziła światu Zbawiciela,

Tyś sama wykarmiła Twego Stworzyciela.

Panno przedtem i potem z świata podziwieniem,

Uczczona Gabriela wdzięcznym pozdrowieniem;

Racz się wstawić, o Panno, za nami grzesznymi,

Ratuj nas, opiekuj się sługami Twoimi.

Sługo Boży Biskupie Piotrze, wstawiaj się za nami!