Stulecie urodzin św. Jana Pawła II: „Jako synowie Kościoła i wspólnej Ojczyzny nie opuścimy Ojca Świętego”

Spotkanie bp. Piotra Gołębiowskiego z Janem Pawłem II - 23 X 1978 r. (Archiwum Diecezji Radomskiej)

„Jako synowie Kościoła i wspólnej Ojczyzny

nie opuścimy Ojca Świętego”

Pożegnalne spotkania

Następnego dnia po uroczystej inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II, 23 października, bp Piotr Gołębiowski, na zaproszenie papieża był na obiedzie z nim w Hospicjum św. Marty. Później uczestniczył we wzruszającej audiencji dla Polaków. Po jej zakończeniu, w pomieszczeniach przylegających do Auli Pawła VI odbyło się pożegnanie Jana Pawła II z biskupami polskimi. 

Podziękowanie Papieża i skromność Biskupa

W swych zapiskach bp Piotr Gołębiowski notował refleksje po spotkaniu z Janem Pawłem II. Skromność i pokora Biskupa z Sandomierza kazała mu w wydanej później Odezwie do diecezjan ominąć wspomnienie wdzięczności okazanej mu przez Jana Pawła II. Znalazły się one jedynie w prywatnym zapisie w „Księdze wykazu czynności biskupich”. Biskup zapisał:

„Ojciec Święty dziękował mi za okazywaną Mu życzliwość i wyraził uznanie z racji biskupiej postawy w czasie walki z władzami komunistycznymi. Ze swej strony dziękowałem za prace w diecezji sandomierskiej i poprosiłem o błogosławieństwo apostolskie”.

(Archiwum Diecezji Radomskiej)

Pożegnanie „w imieniu całej Polski”

Po powrocie do Polski bp Piotr Gołębiowski wystosował do wiernych odezwę ze wspomnieniem niepowtarzalnych wydarzeń w Watykanie:

„W dniu tak uroczystym dzielę się z Wami, Bracia i Siostry, wielką radością, jaką w nielicznym gronie przedstawicieli naszej rodziny diecezjalnej przeżyłem w Rzymie w niedzielę 22 października br. z racji rozpoczęcia działalności Najwyższego Pasterza w Kościele przez syna narodu polskiego, metropolitę krakowskiego, Kardynała Karola Wojtyłę, który został wybrany na stanowisko Ojca Świętego i przybrał imiona Jana Pawła II.

Przebieg wspaniałej uroczystości szeroko jest znany, dzięki opisom w dziennikach i telewizji, która ukazała obrzędy religijne i podała przemówienie programowe Ojca Świętego.

Nazajutrz po południu odbyło się posłuchanie udzielone przez Ojca Świętego Jana Pawła II kilkutysięcznej rzeszy pielgrzymów polskich z kraju i z wielu ośrodków naszego wychodźstwa pod przewodnictwem Księży Biskupów z Księdzem Kardynałem Prymasem Polski na czele. Wielka sala, mieszcząca 7-8 tys. osób, rozbrzmiewała śpiewem pieśni ojczystych. Gdy wszedł Ojciec Święty rozległy się rzęsiste oklaski. Ksiądz Kardynał Prymas Polski wygłosił przemówienie, w którym wyraził serdeczne uczucia czci i miłości względem Ojca Świętego w imieniu całej Polski: Biskupów, Duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego, sióstr zakonnych, dzieci, młodzieży, rodziców, rodzin domowych, parafialnych i diecezjalnych. W słowach gorących Ksiądz Prymas dziękował Ojcu Świętemu za Jego gorliwą, ofiarną prace kapłańską i biskupią nie tylko w archidiecezji krakowskiej, lecz również poza jej zasięgiem. Zapewnił Ksiądz Prymas, że jako synowie Kościoła i wspólnej Ojczyzny nie opuścimy Ojca Świętego, lecz na kolanach gorąco modlić się będziemy w Jego intencji. Przemówienie kończył Ks. Prymas słowami: «My, synowie Kościoła świętego w Polsce – biskupi, kapłani i Lud Boży klękamy u Twoich stóp, całujemy je ze czcią i prosimy o apostolskie błogosławieństwo». Gdy Ksiądz Prymas klęknął, Ojciec Święty, który stał w czasie przemówienia, zstąpił ze stopni i ukląkł przy Księdzu Prymasie, obejmując Go braterskim uściskiem. Był to obraz głęboko wzruszający, wyciskał on z oczu łzy wielkiego przeżycia i radości.

Po chwili zabrał głos Ojciec Święty. Zaznaczył, że w tak szczególnych okolicznościach trudno byłoby przemawiać z pamięci. Dlatego przygotował 2 listy: jeden do wszystkich Rodaków, drugi do archidiecezji krakowskiej. W tych listach wypowiedział swoje myśli i uczucia przy rozstawaniu się ze stolicą św. Stanisława Biskupa i Męczennika, aby oddać się pracy pasterskiej ze Stolicy św. Piotra Apostoła, wymagającej troski o cały Kościół Chrystusowy. Obydwa listy w całości z przejęciem i siłą przekonania przeczytał Ojciec Święty. Po ich odczytaniu otoczony wieńcem biskupów Polskich Ojciec Święty udzielił wespół z nimi Polsce błogosławieństwa Apostolskiego.

Następnie Papież Jan Paweł II wszedł między pielgrzymów polskich, serdecznie z nimi się żegnając. W osobnej komnacie odbyło się pożegnanie Ojca Świętego z poszczególnymi Biskupami polskimi. W krótkiej rozmowie ze mną Ojciec Święty wyraził ciepłe uznania dla naszej rodziny Diecezjalnej. Odpowiedziałem podziękowaniem Ojcu Świętemu za Jego prace pasterskie w diecezji Sandomierskiej, w szczególności za koronację łaskami słynącego Obrazu Najświętszej Maryi Panny Błotnickiej, Matki Bożej Pocieszenia. Obiecałem stałą naszą pamięć w modlitwie, a przy ucałowaniu ręki Ojca Świętego prosiłem o błogosławieństwo apostolskie dla księży biskupów, kapłanów, Seminarium Duchownego, rodzin zakonnych i wszystkich parafii naszej Diecezji. Błogosławieństwo to z radością przekazuję Rodzinie Diecezjalnej”.

Odezwa na dzień modlitwy w intencji Ojca Świętego Jana Pawła II, w niedzielę 26 listopada 1978 roku

Jutro setne urodziny św. Jana Pawła II!

Bądź na bieżąco. Polub - prosimy - stronę
Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego na Facebooku: 
www.facebook.com/pg/bppiotrgolebiowski

Powrót do strony głównej - KLIKNIJ

Zapraszamy, zobacz też ostatnie posty:

1) Odczytując Ewangelię ze Sługą Bożym: Jak przecenne są te dary! (WEJDŹ).

2) Majówka ze Sługą Bożym – 17 V (WEJDŹ).

3) Przed stuleciem urodzin św. Jana Pawła II: „Przeżycia nie dadzą się wypowiedzieć..." (WEJDŹ).

4) Przed stuleciem urodzin św. Jana Pawła II: „Klęczał w zakątku przy żelaznej bramie za ustawionymi krzesłami…” (WEJDŹ).

5) Prośba o wstawiennictwo Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego została wysłuchana: Jeszcze długa droga przed nami, ale stał się CUD (WEJDŹ).

6) Księga wdzięcznością pisana: „Z pełnym zaufaniem w Twoje wstawiennictwo żarliwy Pasterzu oddany rodzinom” (WEJDŹ).

7) Naśladując Świętych: Św. Józef Rzemieślnik (WEJDŹ).

8) Piękno życia w obrazach – Święci wołają o Świętych! (WEJDŹ).

9) Myśli na dziś (WEJDŹ).

10) Dziękujemy! (WEJDŹ).

11) Publikacje o Słudze Bożym: „Znak pamięci i wdzięczności, wyraz hołdu, uznania i szacunku dla Sługi Bożego” (WEJDŹ).