Stulecie urodzin św. Jana Pawła II: „Święci wołają o świętość” – dwugłos

Podczas zakończenia peregrynacji Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, Skarżysko-Kamienna 10 VI 1973 r. Kard. Stefan Wyszyński, kard. Karol Wojtyła i bp Piotr Gołębiowski (Archiwum Diecezji Radomskiej)

 

„Święci wołają o świętość” – dwugłos

Dziś, w dniu 100. rocznicy urodzin św. Jana Pawła II przywołujemy słowa Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego i św. Jana Pawła II. Pierwszy mówi o posłudze kard. Karola Wojtyły na terenie diecezji sandomierskiej. Głos Jana Pawła II, to zaledwie dwa zdania, wybrane dziś spośród wielu słów wypowiedzianych pod adresem bp. Piotra Gołębiowskiego, a wypowiedziane po śmierci sandomierskiego biskupa.

Niech spełnią się słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II w Starym Sączu w 1999 r.: „Święci wołają o świętość”!

„Czuję się niewypłacalnym dłużnikiem wobec Ojca Świętego”

We wspomnieniu o Janie Pawle II pisał bp Piotr Gołębiowski:

„Często doznawałem uczynnej dobroci Ks. Karola Kardynała, metropolity krakowskiego w posłudze pasterskiej na terenie diecezji sandomierskiej, choć ona nie należy do prowincji krakowskiej. Po uzgodnieniu z Ks. Kardynałem Prymasem, któremu uprzednio zaplanowane zajęcia nie pozwoliły przybyć do Sandomierza, Ks. Kardynał Karol Wojtyła przewodniczył uroczystościom 150-lecia diecezji. Wygłosił miłe przemówienie do dzieci, a podczas głównej Mszy świętej wypowiedział głębokie kazanie. W tym samym roku 1968, 18 VIII był, obok Ks. Kard. Prymasa, współkoronatorem Cudownego Obrazu Najświętszej Maryi Panny Świętorodzinnej w Studziannie i celebrował sumę. W 1972 r. w Radomiu, gdzie na rozpoczęcie Peregrynacji Najświętszej Maryi Panny, pojawiła się kopia Jasnogórskiego Obrazu, więziona przez kilka lat przez władze państwowe, Ks. Kardynał Wojtyła, wespół z Ks. Kardynałem Prymasem i czterema Biskupami nieśli z plebanii na swoich ramionach odzyskany Obraz. Następnie Ks. Kardynał Metropolita Krakowski był głównym celebransem. Na zakończenie Peregrynacji celebrował Mszę świętą w Skarżysku-Kamiennej. Ogromną usługę oddał w Błotnicy. Zaproszony jako koronator i kaznodzieja Ks. Kardynał Prymas nie mógł przybyć z powodu choroby. W przeddzień uroczystości zwróciłem się do Ks. Kardynała Metropolity Krakowskiego. Przybył. Po drodze w Radomiu odprawił Mszę świętą i wygłosił płomienne kazanie do młodzieży w kościele św. Jana; 18 VIII 1977 r. wobec rzeszy ludu, obliczanej na ok. 200.000, ukoronował łaskami słynący Obraz Matki Bożej Pocieszenia i wygłosił gorące i odważne kazanie nacechowane aktualnością myśli i zastosowań.

Po raz ostatni w Suchedniowie 21 VI 1978 r. przewodniczył w parafialnym i dekanalnym Dniu Maryjnym z racji 5-lecia Peregrynacji Obrazu Pani jasnogórskiej. W kazaniu wzywał słuchaczy do zaufania Matce Najświętszej.

Przy rozstaniu się w Rzymie usłyszałem z ust Ojca Świętego Jana Pawła II podziękowania za życzliwość, która chyba wyraziła się w tym, że dostarczałem sposobności do ofiarnych posług. Odpowiedziałem, że czuję się niewypłacalnym dłużnikiem wobec Ojca Świętego i poprosiłem o błogosławieństwo dla diecezji sandomierskiej”.

Charakterystyka zawarta w trzech lub czterech słowach

Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski planował udać się 6 listopada 1980 r. do Rzymu, by spotkać się z Janem Pawłem II. Nie zdążył – zmarł 2 listopada. Gdy doręczono papieżowi telegram informujący o jego śmierci, Jan Paweł II, przeczytawszy wiadomość, powiedział: „Zmarł wielki Biskup”.

Po pogrzebie bp. Piotra Gołębiowskiego udali się do Wiecznego Miasta dwaj księża diecezji sandomierskiej: ks. prał. Tadeusz Wójcik, kapelan Zmarłego, i ks. Romuald Syta. 25 listopada 1980 r. koncelebrowali oni wraz z Janem Pawłem II Mszę świętą w papieskiej kaplicy. Po niej rozmawiali z Papieżem. Wręczyli mu pamiątkowy medal z okazji 1000-lecia Sandomierza, który chciał osobiście ofiarować Janowi Pawłowi II zmarły Biskup. W imieniu bp. Piotra Gołębiowskiego podziękowali również za papieski list nadesłany z okazji Millenium Sandomierza. Jan Paweł II bardzo krótko scharakteryzował wówczas Sługę Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego. Powiedział: „To był święty Biskup”!

Tylko kilka słów, a mówią wszystko! Te słowa wypowiedział Papież, który wyniósł na ołtarze największą w dziejach Kościoła liczbę Świętych i Błogosławionych. Autorem tych słów jest Papież, którego dziś czcimy jako Świętego.

 

Bądź na bieżąco. Polub - prosimy - stronę
Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego na Facebooku: 
www.facebook.com/pg/bppiotrgolebiowski

Powrót do strony głównej - KLIKNIJ

Zapraszamy, zobacz też ostatnie posty:

1) Majówka ze Sługą Bożym – 18 V (WEJDŹ).

2) Przed stuleciem urodzin św. Jana Pawła II: „Jako synowie Kościoła i wspólnej Ojczyzny nie opuścimy Ojca Świętego” (WEJDŹ).

3) Odczytując Ewangelię ze Sługą Bożym: Jak przecenne są te dary! (WEJDŹ).

4) Przed stuleciem urodzin św. Jana Pawła II: „Przeżycia nie dadzą się wypowiedzieć..." (WEJDŹ).

5) Przed stuleciem urodzin św. Jana Pawła II: „Klęczał w zakątku przy żelaznej bramie za ustawionymi krzesłami…” (WEJDŹ).

6) Prośba o wstawiennictwo Sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego została wysłuchana: Jeszcze długa droga przed nami, ale stał się CUD (WEJDŹ).

7) Księga wdzięcznością pisana: „Z pełnym zaufaniem w Twoje wstawiennictwo żarliwy Pasterzu oddany rodzinom” (WEJDŹ).

8) Naśladując Świętych: Św. Józef Rzemieślnik (WEJDŹ).

9) Piękno życia w obrazach – Święci wołają o Świętych! (WEJDŹ).

10) Myśli na dziś (WEJDŹ).

11) Dziękujemy! (WEJDŹ).

12) Publikacje o Słudze Bożym: „Znak pamięci i wdzięczności, wyraz hołdu, uznania i szacunku dla Sługi Bożego” (WEJDŹ).